İkinci yarı bomboş ve kopuk bir orta saha. Tam iyi oynarken kenarıya alınan Kazım.
Güzel işler yapmaya başlamış ve gol atmışken doğru kulübeye denilen Uğur Boral.
Yerine kulübenin en defansifinden Deniz Barış. Üstelik bu sezon daha hiçbir maçta ayağına top değmemişken.
Takımın en elle tutulur Güiza-Semih-Alex iken, bu içlünün birbirleri arasndaki mesafe kaç metreydi? Nasıl birlikte oynayıp faydalı olacaklardı ki?
Arsenal maçını düşünmek istemiyorum ki...
1 yorum:
Futbolda yerleşmi bir tabir vardır, mutlaka her maç sonrası futbolcularla röpörtaj esnasında duyulur. 'Önümüzdeki maça bakacağız' ben artık önümüzdeki maça bakamıyacağım. Gözlerimi kapatıcam.
Fenerbahçe taraftarını bu hale getirdiler.
Yorum Gönder